This is a statement by a group of University students in Tehran calling for a new wave of protests to finish off the Islamic regime, to reach to the goal of Farzad and Neda.

فراخوان جمعی از دانشجویان دانشگاه های تهران به همه ایرانیان مبارزه علیه ظلم و استبداد حاکمین را گسترش دهیم

خبر را همه می دانیم. فرزاد کمانگر، شیرین علم هولی، فرهاد وکیلی، علی حیدریان و مهدی اسلامیان، 5 زندانی سیاسی بودند که جمهوری اسلامی آنها را با اتهامات واهی و ساختگی اعدام کرد. اینها به همان جرمی اعدام شدند که خفتگان در خاورانها. به همان جرمی که اکبر محمدی ها و عزت ابراهیم نژادها کشته شدند. که نداها و سهرابها خونشان کف خیابانها ریخت. به همان جرم دانشجویان ستاره دار. به همان جرمی که در طول یکسال گذشته، همه جانانه برای بدست آوردنش مبارزه کردیم. اينها بخاطر مبارزه براي آزادي و داشتن جامعه اي آزاد و برابر جانباختند.

تاریخ حیات حاکمین در ایران مملو از چنین جنایت هایی است. جمهوري اسلامي با اعدام اين فعالين سياسي و مشخصا اعدام فرزاد کمانگر٬ پيام ويژه اي دارد. اين که به منظور مرعوب کردن جامعه ميخواهد کشتارمخالفين سياسيش را گسترش بدهد. پاسخ اولیه ایرانیان به این جنایت موجی از نفرت و خشم بود. مردم خشمگین در شهرهای پاریس، فرانکفورت، کلن، استکهلم، لندن و چند شهر دیگر در مقابل سفارت جمهوری اسلامی تجمع کردند و انزجارشان را از اعدام این فعالین اعلام کردند.

در ایران نیز مردم خشمگین به خیابان آمدند و حاکمان نیز، گلادیاتورها را روانه کردند تا امنیتشان برقرار شود. اما زهی خیال باطل. در کشوری که رئیس جمهورش از ترس دانشجویان، مخفیانه وارد دانشگاه می شود، پلیس و گارد ویژه و توپ و تانک دیگر اثر ندارد. این موج را با هیچ چیز نمی توان مهار کرد. مردم ایران و پیش قراولشان جوانان و دانشجویان عزم جزم کرده اند برای رسیدن به خواسته های بر حقشان. مسیری که برای آزادی، از خرداد 88 هموارتر شد را، کسی بر نمی گردد.

ما جمعی از دانشجویان دانشگاه های تهران، ضمن همدردی و اعلام همسبتگی با خانواده های اعدامیان، اعلام می کنیم پاسخ این جنایت را قاطعانه و با قدرت در تجمعات اعتراضي خود خواهیم داد. این فراخوانی است توده ای برای همه ایرانیان. این آرمان همه آنهایی است که در این سالها به جوخه های اعدام سپرده شدند. از همه شما ایرانیانی که آرمان و مبارزه این عزیزان را، هدف خود می دانید، شما كه از خفقان و وجود تبعيض و نابرابري بيزاريد، شما كه ميخواهيد اعدام نباشد و جامعه اي پراز شادي و رفاه و آزادي داشته باشيم، بيايد تا همگي با هم وسيعا به میدان بيايیم و با اعتراضات قدرتمند خود به این اعدامها و تداوم زندانی نمودن فعالین سیاسی و اجتماعی خاتمه دهيم.

فراخوان ما به تمام نیروهای مبارز و انقلابی، دانشجویان و محصلان، اساتید دانشگاهها و معلمان مدارس، کارگران و زحمتکشان و همه انهایی که به آزادی و برابری می اندیشند این است که وسیعا به میدان بیایند و با تجمعات خود، با بيانيه هاي پر شور و پيامهاي همبستگي خود و با اعتصابات و به اشكال مختلف به این اعدامها و ظلم و استبداد حاکمین اعتراض کنند. باید موجی دیگر از اعتراض به راه انداخت. موجی از اعتراض برای رسیدن به اهدافی که فرزادها و نداها می خواستند: آزادی برای همه…

زنده باد آزادی

جمعی از دانشجویان دانشگاه های تهران

20 اردیبهشت “