برای ایران آزاد mission free iran
زنان ایران مرکز ثقل تضاد بین آزادی زنان و خفقان مذهبی هستند. زنان ایران ضمن رویاروئی با سرکوبگرترین و وحشی ترین رژیم ضد زن موجود در جهان 31 سال برای احقاق حقوقشان مبارزه کرده اند. چه زمانی که بی باکانه در خط مقدم مبارزه خیابانی برای همبستگی در پارک لاله گرد هم آمدند و چه زمانی که از سلولهای زندانها ویا از پشت صفحه کامپیوترهایشان خطوط ارتباط را بادنیای خارج باز نگه داشتند زنان ایران راهبرمبارزه بر علیه رژیم جدائی افکن جنسی جمهوری اسلامی هستند. آنها علاوه بر این هدایت مبارزه با اسلام سیاسی بین المللی و قانون شرع را هم به عهده دارند.
این یک نبرد در برابرحکومتی است که با قانونی کردن سن ازدواج برای دختران از سن 9 سال به بالا درواقع تجاوز رامجاز کرده است حکومتی که مجازات 74 ضربه شلاق را برای عدم رعایت مقررات حجاب دراماکن عمومی تعیین کرده است و همچنین بر اساس حقوق کیفری شرع جان زن را به اندازه نصف مرد ارزش نهاده است که با آن تبعیت اقتصادی نسلی زنان را برای مردان محفوظ کرده است. این یک مبارزه بر علیه یک رژیم مهیب و تبهکار است که زندانیان مونث رابا تجاوز تا مرحله ازکار انداختن آلت تولیدی شان میکشاند. رژیمی که انسانها را تا سینه در خاک فرو میکند تا به سنگسارشان بپردازد یا از حلق به جر ثقیل آویزانشان مینماید.
در برابر چنیین رژیم اسلامی که موجودیتش را بر اساس تبعیت و خفقانی که بیش از همه بر زنان بنا نهاده است زنان ایران بااعتراض ایستادگی میکنند. وزنان دنیا به این مبارزه چشم دوخته اند چرا که به میدان آمدن شان به معنای برابری و رهائی زنان در سرسر جهان است. ما خواستار پیروزیشان هستیم. ما میدانیم که موفق میشوند و مشتاقیم که بدانند که در همبستگی با آنها ایستاده ایم و اینکه سرنوشتهایمان بهم گره خورده است.
یک هفته بعد از اینکه آیت الله صادقی اشاره نمود که رژیم برای سرکوب تازه زنان آماده میشود میشنویم که کمسیون مقام زنان سازمان ملل که فخر میفروشد به اینکه خود را وقف برابری جنسی و پیشرفت زنان میکند بی محابا اختیار کرده است که جائی در این کمیسیون به رژیم زن ستیز اسلامی واگذار نماید. درواقع خود را به سخره کشیده است و با این عمل نهایت بی انصافی بخرج داده است.
درحالیکه صدها تن از خواهران ما بخاطر دفاع از حقوقشان در زندان رنج مبرند کمیسیون مقام زنان سازمان ملل با واگذاری یک جا به جمهوری اسلامی به خود جرئت میدهد در مقابل زنان بایستد. آیا به فکرشان نرسیده است که با این عمل قبر خود را کنده اند. روی گورشان نوشته خواهد شد: منسوخ
این کمیسیون با بی اعتنائی به درخواستهای عدالتجویانه و آزادیخواهانه شهروندان جهان و با نشان دادن دشمنی با زنان موفق شده است که خود را به مرحله بی ربطی نزول دهد. با این کار مشروعیت خود را در مقابل چشم جهانیان بزای آخرین بار زیر پا گذاشته است. ما تحمل نخواهیم کرد.
زنان ایران بهای بسیار گرانی پرداخته و میپردازند و اینگونه با دریافت جزئی از آزادیهایشان که حق مسلم هر انسان بهنگام تولد است راضی بشوند. ما مبارزه شان راقدر میدانیم وفداکاریشان را ارج میگذاریم حتی اگر تشکیلات بین المللی که به منظوردفاع از منافعشان موجودیت پیدا کرده قصور ورزد.
حتی یک سال از مرگ ندا که توسط این رژیم در خیابانها کشته شد نگذشته است. ما شرح حال ترانه موسوی وهمچنین بهاره مقامی رافراموش نمی کنیم.. ما همراه و منتظر شیرین الماکوئی و معصومه یاوری هستیم. سازمان ملل اکنون همراه رژیم جمهوری اسلامی مسئول مستقیم جنایتهائی است که علیه زنان در ایران انجام میشود. شما مردان وزنان شریک تجاوز زندانی کردن شکنجه سنگسار و اعدام زنان هستید. جهتی که مختارانه برگزیده اید.
ما پا به پای زنان در ایران خواهیم ایستاد. ما در مقابل سازمان ملل و کمیسیونش برای مقام زنان تا زمانیکه عدالت حکمفرما شود خواهیم ایستاد. رژیم جمهوری اسلامی باید از این کمیسیون اخراج شود.
ما از این پس و تا زمانیکه رژیم جمهوری اسلامی یک عضو کمیسیون مقام زنان سازمان ملل باقی می ماند این کمیسیون را نا مشروع اعلام میکنیم.
ترجمه: مریم گوهری
Maria Rohaly
Mission Free Iran
April 30 2010
برای ایران آزاد mission free iran 
Discussion
No comments yet.